«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Κάποτε δεν τους έκατσε καλά!!!


Κάποτε δεν τους έκατσε καλά!!! Μαθητής, να ξεσηκώνω απ’ τα καφενεία τους αγρότες, να πάνε στ’ αγροτικά συλλαλητήρια.
 
Κάποτε δεν τους έκατσε καλά!!! που με είδαν να κρατώ στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου, στις μεγαλειώδεις τότε αγροτικές κινητοποιήσεις, το πανό του Αγροτικού Συλλόγου Καινούργιου.

Κάποτε δεν τους έκατσε καλά!!! η φάση να κάθομαι στην πόρτα της καρότσας ενός αγροτικού και να παίρνω συνέντευξη, από τους εξεγερμένους αγρότες, στη γέφυρα του Αχελώου.

Κάποτε δεν τους έκατσε καλά!!! που καλούσα στα στούντιο των τηλεοπτικών σταθμών, εκπροσώπους των ξεσηκωμένων αγροτών, να διαλαλήσουν τα δίκαια αιτήματά τους.

Κάποτε δεν τους έκατσε καλά!!! που ρωτούσα με πείσμα και επιμονή, όλους τους πολιτικούς, σε πολλές συγκεντρώσεις τύπου, σε συνεντεύξεις, όπου μου δίνονταν η ευκαιρία, τι μέτρα θα πάρουν για την αγροτιά.

Σήμερα δεν τους έκατσε καλά!!! που έχω δώσει μεγάλη έμφαση στις αγροτικές κινητοποιήσεις, που παραβρέθηκα, κατέγραψα και δημοσιοποίησα των αγροτών τον αγώνα, απ’ τον Εύηνο, απ’ τον Αχελώο, που είχα καθημερινή επαφή και ενημέρωση, απ’ το μπλόκο της Νίκαιας Λάρισας, με το λεβέντη Θεσσαλό αγροτοσυνδικαλιστή Ρίζο Μαρούδα, που είχα στενή συνεργασία, απ’ το μπλόκο του Εύηνου, με το ανυπόταχτο βλαστάρι της αγροτιάς, το Σπύρο του Γιάννη τον Κοτοπούλη, που πήρα δυνατές συνεντεύξεις απ’ τον γνήσιο αγροτοσυνδικαλιστή τον Γιάννη τον Καλλίμορφο, απ’ τον άξιο πρόεδρο της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Αγρινίου τον Θωμά τον Κουτσουπιά, απ’ τον αταλάντευτο αγωνιστή - βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας το Νίκο Μωραΐτη!!!

Ναι και μένα δε μου έκατσε καλά!!! όταν διαπίστωνα, (μικρό αγροτόπαιδο), την αδικία, όταν έβλεπα στο πρόσωπο του βασανισμένου αγρότη πατέρα μου, του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΑ, την πίκρα και την απογοήτευση, που τους επιτέθηκαν μέσα στο ποτάμι της Ερμίτσας τα ΜΑΤ, παλιά σε κάποια αγροτικά συλλαλητήρια!!!! (καλά εμένα!!! βάρεσαν και τον μπάρμπα ΚΩΣΤΑ ΤΟΝ ΓΡΟΜΙΤΣΑΡΗ γιατί;) μου έλεγε και δεν μπορούσε να το «χωνέψει», μέχρι που έφυγε απ’ τη ζωή!!!
Ναι και μένα δε μου έκατσε πολύ καλά!!!! όταν ένιωθα στη μορφή των συγχωριανών μου, το αβάσταχτο παράπονο και την απαντοχή, που είχαν στο πρόσωπό μου, «Εσένα σε στείλαμε κι έμαθες γράμματα, μου ’λεγαν, (που η ευγένειά τους, πολλές φορές, δεν τους επέτρεπε να το ξεστομίσουν), κάτι περιμένουμε από σένα» οι περισσότεροι απ’ αυτούς πέθαναν με το παράπονο, (ένας απ’ όλους και ο πιο αληθινός, ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ) γι’ αυτό δε μου επιτρέπεται να προδώσω τις αιώνιες αγωνίες τους !!!

(Για όποια θέματα έγραψα παραπάνω, έχω αποδεικτικό υλικό, φωτογραφίες, βίντεο , κείμενα !
Είμαι σε θέση να τα παρουσιάσω, όποια ώρα και στιγμή, επιθυμεί οποιοσδήποτε).

Δημήτρης Ντόκας του Γιάννη