ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΑΡΧΗ ΘΥΜΙΟΥ ΣΩΚΟΥ ΣΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡ ΣΤΟ ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙ ΑΣΤΑΚΟΥ
Η Κυβέρνηση, απ’ ότι φαίνεται, ασχολείται σοβαρά με το θέμα του Πλατυγιαλίου κι επιχειρεί να αξιοποιήσει μια από τις τεράστιες υποδομές που βρίσκεται στην περιοχή μας, για την οποία έχουν ξοδευτεί πάρα πολλά χρήματα.
Αυτός ο γίγαντας που κοιμάται περίμενε κάποιον να τον ξυπνήσει ώστε να αξιοποιηθεί το τεράστιο επενδυμένο κεφάλαιο που υπάρχει.
Η επένδυση αυτή πιστεύω ότι θα γίνει πραγματικότητα και το πιστεύω αυτό διότι υπάρχουν δεδομένα, υπάρχουν στοιχεία.
Η ανακοίνωση που υπήρξε την Κυριακή από την μεριά της Κυβέρνησης έχει σοβαρές προϋποθέσεις, στηρίζεται σε σοβαρές διεργασίες που υπήρξαν κατά το προηγούμενο διάστημα.
Διαφορετικά δεν θα προχωρούσε.
Πέρα από τις επισκέψεις που έχουν κάνει άνθρωποι από το Κατάρ, ειδικοί επιστήμονες και άλλοι στην περιοχή του Πλατυγιαλίου, το προηγούμενο διάστημα όπως περιγράφεται στην ανακοίνωση της Κυβέρνησης έγινε και συνάντηση του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Σπύρου Κουβέλη στο Κατάρ ο οποίος είναι αρμόδιος για τα θέματα αυτά.
Η Νομαρχία έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες εκ του νόμου για τα συγκεκριμένα ζητήματα και για την βιομηχανική περιοχή και αποφασιστικές αρμοδιότητες. Τον φάκελο όπως ξέρετε χειρίστηκε προσωπικά και η κα Μπιρμπίλη, η αρμόδια Υπουργός.
Νομίζω ότι μπήκαμε σε ένα δρόμο από την στιγμή που ξεκίνησε και η διαδικασία κατάθεσης όλων των δικαιολογητικών για τις αδειοδοτήσεις.
Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, τουλάχιστον εγώ έτσι αισθάνομαι και έτσι πράττω και να βοηθήσουμε αυτή την υπόθεση.
Είναι μια επένδυση πραγματικά τεράστιων μεγεθών.
Αν δεν πίστευα και αν δεν πιστεύω στις πολλές και μεγάλες δυνατότητες του Πλατυγιαλίου δεν θα έκανα αντίστοιχες ενέργειες.
Το Πλατυγιάλι έχει μια ιστορία 27 χρόνων.
Ξεκίνησε το 1983 ως ιδέα για την ανάπτυξη διαλυτηρίου πλοίων έγινε επένδυση, έγινε το λιμάνι.
Από το 1994 άνοιξε ένας καινούριος κύκλος όταν έγινε ελεύθερη ζώνη εμπορίου, όταν προσδιορίστηκε ακριβώς ότι θα είναι λιμάνι και διαμετακομιστικό κέντρο και έμεινε πίσω η ιστορία των διαλυτηρίων πλοίων.
Πέρασε μετά στα χέρια των τραπεζών, των ιδιωτών, έγινε το πρώτο ιδιωτικό λιμάνι στην Ελλάδα, με πάρα πολλές δυνατότητες.
Έχει 17 μέτρα βάθος, 700 στρέμματα λιμενική ζώνη, 2.500 στρέμματα βιομηχανική περιοχή και διαθέτει όλες αυτές τις υποδομές που το καθιστούν ένα από τα πέντε πράσινα λιμάνια στην Ευρώπη.
Η υποδομή αυτή, περιμένει σοβαρές επενδύσεις.
Είναι γεγονός ότι κάποιοι το είδαν κατά καιρούς ως ένα χώρο στον οποίο θα μπορούσαν να εναποθέσουν απόβλητα κάθε είδους.
Αρνηθήκαμε οτιδήποτε έχει σχέση με τέτοιου είδους επενδύσεις όπως επίσης αρνηθήκαμε να γίνει ο Αστακός και η περιοχή αυτή ένα κέντρο παραγωγής ενέργειας από τον λιθάνθρακα.
Τώρα έχουμε κάτι το οποίο είναι καινοτόμο, είναι σύγχρονο, έχει προοπτική.
Το Κατάρ είναι ίσως η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα υγροποιημένου αερίου στον κόσμο.
Η Αιτωλοακαρνανία θα γίνει η πύλη προς ολόκληρη την Ευρώπη και η μονάδα παραγωγής ενέργειας πρώτα θα καλύψει τις δικές μας ανάγκες και βεβαίως θα υπάρχει δυνατότητα μέσω του αγωγού προς Ιταλία να γίνουμε και χώρα εξαγωγής ηλεκτρικής ενέργειας διότι η Ελλάδα παραμένει μια χώρα εισαγωγής με ένα προϊόν που είναι το φυσικό αέριο που έχει και μέλλον και αποθέματα τεράστια.
Αυτό θα μειώσει, την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από το πετρέλαιο και βεβαίως στο μέλλον θα μειωθεί και η παραγωγή ενέργειας που παράγουμε από το κάρβουνο. Η χώρα παράγει ενέργεια από τρεις πηγές.
Η πρώτη είναι ο λιγνίτης, το μεγάλο ποσοστό, μετά είναι το πετρέλαιο, υπάρχουν μονάδες όπως του Αλιβερίου που η κίνηση, η παραγωγή ενέργειας είναι από πετρέλαιο και βεβαίως από τα υδροηλεκτρικά μας έργα, τα φράγματα, το νερό και το τελευταίο διάστημα και τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά.
Θα πρέπει λοιπόν να στοχεύσουμε να μεγιστοποιήσουμε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τις ανανεώσιμες πηγές όπως είναι ο ήλιος, το νερό, ο αέρας.
Τώρα μπαίνει στη ζωή μας και πρόκειται να μπει δυνατά το φυσικό αέριο, το υγροποιημένο εν προκειμένω από το Κατάρ, μιας και θα έρθει και το αέριο από την Ρωσία.
Πρέπει και αυτό να συμπεριληφθεί μέσα στα προγράμματα που υπάρχουν για την παραγωγή ενέργειας και ασφαλώς ανοίγονται εντελώς άλλες προοπτικές.
Τέτοιες επενδύσεις η χώρα γνωρίζει μία κάθε 30 χρόνια.
Θέλω να σας θυμίσω ότι η μεγάλη επένδυση της δεκαετίας 1950 – 1960 ήταν η επένδυση αξιοποίησης της αλουμίνας στην ΠΕΣΙΝΕ.
Για τα δεδομένα της εποχής εκείνης ήταν μια γιγαντιαία επένδυση.
Την δεκαετία του ’70 ήταν τα διυλιστήρια από την ESSO PAPPAS.
Άλλες εποχές, άλλα πράγματα.
Σήμερα, η παραγωγή ενέργειας, η ανάγκη να καλύψουμε τα ελλείμματά μας αλλά να γίνουμε και αυτάρκης, επιβάλλει άλλα πράγματα όπως είναι εν προκειμένω το φυσικό αέριο και οι άλλες ανανεώσιμες πηγές.
Υπάρχει και κάτι ακόμα.
Από τα προϊόντα της καύσης που είναι το διοξείδιο του άνθρακα θα παράγεται ένα φύκι, το οποίο είναι βιομάζα και από αυτό μπορεί να παραχθεί άνετα μεγάλη ποσότητα βιοκαυσίμων.
Είναι εντελώς καινοτόμος δραστηριότητα, επιστημονικά τεκμηριωμένη και εφικτή. Αυτά γίνονται στην Αμερική όπου ένα μέρος των καυσίμων είναι πλέον από βιοκαύσιμα.
Νομίζω ότι δεν πρέπει να υστερήσουμε στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα.
Φτάνει να υπάρξουν τα κεφάλαια και φαίνεται να υπάρχουν.
Αλλάζουν οι οικονομικοί παράμετροι, αλλάζει και η ζωή μας.
Πολλές θέσεις εργασίας σε ένα τέτοιο χώρο σημαίνει πολλαπλές θέσεις στην ευρύτερη περιοχή.
Μπορεί να μετατραπεί η Αιτωλοακαρνανία σε έναν μεγάλο κόμβο παραγωγής ενέργειας.
Ήδη είμαστε στην πρώτη θέση από το νερό, μπορούμε και από τον ήλιο μπορούμε και από τον αέρα μπορούμε και από το βιοαέριο. Η Αιτωλοακαρνανία θα είναι πυλώνας παραγωγής ενέργειας και όχι μόνο για την Ελλάδα.
Έχω υπερασπιστεί μια αντίληψη που λέει ότι η Αιτωλοακαρνανία μπορεί να είναι Πάρκο Ανανεώσιμων Πηγών ενέργειας και αυτό το χρειαζόμαστε όσο τίποτε άλλο.
Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ασχολούνται πλέον συστηματικά με το Πλατυγιάλι.
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι δεν είναι η μόνη πρόταση για επένδυση.
Υπάρχει και άλλη, δεν ξέρω αν είναι εξίσου σημαντική, πάντως ξέρω ότι είναι πολύ σημαντική.
Για το Πλατυγιάλι γίνεται μια προσπάθεια και υπάρχουν κατατεθημένα πρότζεκτ πάρα πολύ σημαντικά το τελευταίο διάστημα.
Το Πλατυγιάλι είναι στις επισκέψεις που κάνει ο Πρωθυπουργός στο εξωτερικό και δεν εννοώ στις χώρες της Ευρώπης, είναι μέσα στον φάκελο του, μέσα σ’ αυτά που ο Πρωθυπουργός κουβεντιάζει.
Έχουμε στην χώρα μας σήμερα μια βαθύτατη κρίση.
Είναι μια δομική κρίση του συστήματος.
Δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για το παθητικό όπως είναι η ανέχεια, η ανεργία, το ότι δανειζόμαστε με τόσα υψηλά επιτόκια, ότι έχουμε τόσο μεγάλο έλλειμμα, ότι έχουμε τόσο υψηλό δανεισμό.
Θα πρέπει να μιλήσουμε και για το ενεργητικό.
Θα πρέπει να μιλήσουμε για τα περιουσιακά στοιχεία αυτής της χώρας τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Πριν από λίγες μέρες είπα ότι το Πλατυγιάλι, οι εργοταξιακοί χώροι της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, τα αεροδρόμιά μας, τα ορυκτά μας, η γη μας και το περιβάλλον μας είναι αναξιοποίητοι πόροι.
Θα πρέπει να μιλήσουμε για το ενεργητικό αυτής της χώρας, για τις δυνατότητες που έχουμε να πάμε μπροστά, να αξιοποιήσουμε την περιουσία μας.
Το Πλατυγιάλι είναι μια τεράστια περιουσία, ένα επενδεδυμένο κεφάλαιο που μπορεί να γίνει πυλώνας ανάπτυξης και αισιοδοξίας για την κοινωνία μας και όχι μόνο για την περιοχή μας αλλά για ολόκληρη την χώρα, φτάνει να υπάρξουν πρωτοβουλίες τέτοιες.
Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτό το επενδεδυμένο κεφάλαιο, την τεράστια περιουσία που υπάρχει και παραμένει ανενεργή.
Έχουμε το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας, του Αράξου, του Αγρινίου, του Ακτίου. Αυτά τα αεροδρόμια προέρχονται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Χρειάζονται σήμερα 4 στρατιωτικά αεροδρόμια σε έναν άξονα 100 περίπου χιλιομέτρων;
Δεν χρειάζονται.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να αξιοποιηθούν αυτά τα αεροδρόμια για άλλους σκοπούς.
Για εμπορικούς σκοπούς, για κάργκο μεταφορές, κάποια να γίνουν και πρότυπα για πτήσεις με τσάρτερ κ.λπ.
Έχω μιλήσει στο παρελθόν ότι το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Αγρινίου μαζί με το λιμάνι στο Πλατυγιάλι μπορούν να κάνουν την Αιτωλοακαρνανία ένα κέντρο διεθνών συνδυασμών μεταφορών που το ‘χουμε ανάγκη γιατί πουθενά αλλού δεν υπάρχει από όσο γνωρίζω εγώ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή τόσο κοντά σε ένα τέτοιο λιμάνι μεγάλων δυνατοτήτων ένα μεγάλο αεροδρόμιο που να μπορεί να το υποστηρίξει.
Αντί λοιπόν να κουβεντιάζουμε γι’ αυτά, κουβεντιάζουμε για άλλα πράγματα.
Να δούμε στον τόπο μας και το ενεργητικό.
Όταν κάνουμε τον ισολογισμό να μην βλέπουμε μόνο το παθητικό.
Είναι μια ιστορική, μια πολύ μεγάλη ανακοίνωση, μια μεγάλη μέρα για την Αιτωλοακαρνανία, αλλά και για το μέλλον των επενδύσεων και την ανάπτυξη στην χώρα.
Η Κυβέρνηση, απ’ ότι φαίνεται, ασχολείται σοβαρά με το θέμα του Πλατυγιαλίου κι επιχειρεί να αξιοποιήσει μια από τις τεράστιες υποδομές που βρίσκεται στην περιοχή μας, για την οποία έχουν ξοδευτεί πάρα πολλά χρήματα.
Αυτός ο γίγαντας που κοιμάται περίμενε κάποιον να τον ξυπνήσει ώστε να αξιοποιηθεί το τεράστιο επενδυμένο κεφάλαιο που υπάρχει.
Η επένδυση αυτή πιστεύω ότι θα γίνει πραγματικότητα και το πιστεύω αυτό διότι υπάρχουν δεδομένα, υπάρχουν στοιχεία.
Η ανακοίνωση που υπήρξε την Κυριακή από την μεριά της Κυβέρνησης έχει σοβαρές προϋποθέσεις, στηρίζεται σε σοβαρές διεργασίες που υπήρξαν κατά το προηγούμενο διάστημα.
Διαφορετικά δεν θα προχωρούσε.
Πέρα από τις επισκέψεις που έχουν κάνει άνθρωποι από το Κατάρ, ειδικοί επιστήμονες και άλλοι στην περιοχή του Πλατυγιαλίου, το προηγούμενο διάστημα όπως περιγράφεται στην ανακοίνωση της Κυβέρνησης έγινε και συνάντηση του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Σπύρου Κουβέλη στο Κατάρ ο οποίος είναι αρμόδιος για τα θέματα αυτά.
Η Νομαρχία έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες εκ του νόμου για τα συγκεκριμένα ζητήματα και για την βιομηχανική περιοχή και αποφασιστικές αρμοδιότητες. Τον φάκελο όπως ξέρετε χειρίστηκε προσωπικά και η κα Μπιρμπίλη, η αρμόδια Υπουργός.
Νομίζω ότι μπήκαμε σε ένα δρόμο από την στιγμή που ξεκίνησε και η διαδικασία κατάθεσης όλων των δικαιολογητικών για τις αδειοδοτήσεις.
Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, τουλάχιστον εγώ έτσι αισθάνομαι και έτσι πράττω και να βοηθήσουμε αυτή την υπόθεση.
Είναι μια επένδυση πραγματικά τεράστιων μεγεθών.
Αν δεν πίστευα και αν δεν πιστεύω στις πολλές και μεγάλες δυνατότητες του Πλατυγιαλίου δεν θα έκανα αντίστοιχες ενέργειες.
Το Πλατυγιάλι έχει μια ιστορία 27 χρόνων.
Ξεκίνησε το 1983 ως ιδέα για την ανάπτυξη διαλυτηρίου πλοίων έγινε επένδυση, έγινε το λιμάνι.
Από το 1994 άνοιξε ένας καινούριος κύκλος όταν έγινε ελεύθερη ζώνη εμπορίου, όταν προσδιορίστηκε ακριβώς ότι θα είναι λιμάνι και διαμετακομιστικό κέντρο και έμεινε πίσω η ιστορία των διαλυτηρίων πλοίων.
Πέρασε μετά στα χέρια των τραπεζών, των ιδιωτών, έγινε το πρώτο ιδιωτικό λιμάνι στην Ελλάδα, με πάρα πολλές δυνατότητες.
Έχει 17 μέτρα βάθος, 700 στρέμματα λιμενική ζώνη, 2.500 στρέμματα βιομηχανική περιοχή και διαθέτει όλες αυτές τις υποδομές που το καθιστούν ένα από τα πέντε πράσινα λιμάνια στην Ευρώπη.
Η υποδομή αυτή, περιμένει σοβαρές επενδύσεις.
Είναι γεγονός ότι κάποιοι το είδαν κατά καιρούς ως ένα χώρο στον οποίο θα μπορούσαν να εναποθέσουν απόβλητα κάθε είδους.
Αρνηθήκαμε οτιδήποτε έχει σχέση με τέτοιου είδους επενδύσεις όπως επίσης αρνηθήκαμε να γίνει ο Αστακός και η περιοχή αυτή ένα κέντρο παραγωγής ενέργειας από τον λιθάνθρακα.
Τώρα έχουμε κάτι το οποίο είναι καινοτόμο, είναι σύγχρονο, έχει προοπτική.
Το Κατάρ είναι ίσως η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα υγροποιημένου αερίου στον κόσμο.
Η Αιτωλοακαρνανία θα γίνει η πύλη προς ολόκληρη την Ευρώπη και η μονάδα παραγωγής ενέργειας πρώτα θα καλύψει τις δικές μας ανάγκες και βεβαίως θα υπάρχει δυνατότητα μέσω του αγωγού προς Ιταλία να γίνουμε και χώρα εξαγωγής ηλεκτρικής ενέργειας διότι η Ελλάδα παραμένει μια χώρα εισαγωγής με ένα προϊόν που είναι το φυσικό αέριο που έχει και μέλλον και αποθέματα τεράστια.
Αυτό θα μειώσει, την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από το πετρέλαιο και βεβαίως στο μέλλον θα μειωθεί και η παραγωγή ενέργειας που παράγουμε από το κάρβουνο. Η χώρα παράγει ενέργεια από τρεις πηγές.
Η πρώτη είναι ο λιγνίτης, το μεγάλο ποσοστό, μετά είναι το πετρέλαιο, υπάρχουν μονάδες όπως του Αλιβερίου που η κίνηση, η παραγωγή ενέργειας είναι από πετρέλαιο και βεβαίως από τα υδροηλεκτρικά μας έργα, τα φράγματα, το νερό και το τελευταίο διάστημα και τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά.
Θα πρέπει λοιπόν να στοχεύσουμε να μεγιστοποιήσουμε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τις ανανεώσιμες πηγές όπως είναι ο ήλιος, το νερό, ο αέρας.
Τώρα μπαίνει στη ζωή μας και πρόκειται να μπει δυνατά το φυσικό αέριο, το υγροποιημένο εν προκειμένω από το Κατάρ, μιας και θα έρθει και το αέριο από την Ρωσία.
Πρέπει και αυτό να συμπεριληφθεί μέσα στα προγράμματα που υπάρχουν για την παραγωγή ενέργειας και ασφαλώς ανοίγονται εντελώς άλλες προοπτικές.
Τέτοιες επενδύσεις η χώρα γνωρίζει μία κάθε 30 χρόνια.
Θέλω να σας θυμίσω ότι η μεγάλη επένδυση της δεκαετίας 1950 – 1960 ήταν η επένδυση αξιοποίησης της αλουμίνας στην ΠΕΣΙΝΕ.
Για τα δεδομένα της εποχής εκείνης ήταν μια γιγαντιαία επένδυση.
Την δεκαετία του ’70 ήταν τα διυλιστήρια από την ESSO PAPPAS.
Άλλες εποχές, άλλα πράγματα.
Σήμερα, η παραγωγή ενέργειας, η ανάγκη να καλύψουμε τα ελλείμματά μας αλλά να γίνουμε και αυτάρκης, επιβάλλει άλλα πράγματα όπως είναι εν προκειμένω το φυσικό αέριο και οι άλλες ανανεώσιμες πηγές.
Υπάρχει και κάτι ακόμα.
Από τα προϊόντα της καύσης που είναι το διοξείδιο του άνθρακα θα παράγεται ένα φύκι, το οποίο είναι βιομάζα και από αυτό μπορεί να παραχθεί άνετα μεγάλη ποσότητα βιοκαυσίμων.
Είναι εντελώς καινοτόμος δραστηριότητα, επιστημονικά τεκμηριωμένη και εφικτή. Αυτά γίνονται στην Αμερική όπου ένα μέρος των καυσίμων είναι πλέον από βιοκαύσιμα.
Νομίζω ότι δεν πρέπει να υστερήσουμε στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα.
Φτάνει να υπάρξουν τα κεφάλαια και φαίνεται να υπάρχουν.
Αλλάζουν οι οικονομικοί παράμετροι, αλλάζει και η ζωή μας.
Πολλές θέσεις εργασίας σε ένα τέτοιο χώρο σημαίνει πολλαπλές θέσεις στην ευρύτερη περιοχή.
Μπορεί να μετατραπεί η Αιτωλοακαρνανία σε έναν μεγάλο κόμβο παραγωγής ενέργειας.
Ήδη είμαστε στην πρώτη θέση από το νερό, μπορούμε και από τον ήλιο μπορούμε και από τον αέρα μπορούμε και από το βιοαέριο. Η Αιτωλοακαρνανία θα είναι πυλώνας παραγωγής ενέργειας και όχι μόνο για την Ελλάδα.
Έχω υπερασπιστεί μια αντίληψη που λέει ότι η Αιτωλοακαρνανία μπορεί να είναι Πάρκο Ανανεώσιμων Πηγών ενέργειας και αυτό το χρειαζόμαστε όσο τίποτε άλλο.
Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ασχολούνται πλέον συστηματικά με το Πλατυγιάλι.
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι δεν είναι η μόνη πρόταση για επένδυση.
Υπάρχει και άλλη, δεν ξέρω αν είναι εξίσου σημαντική, πάντως ξέρω ότι είναι πολύ σημαντική.
Για το Πλατυγιάλι γίνεται μια προσπάθεια και υπάρχουν κατατεθημένα πρότζεκτ πάρα πολύ σημαντικά το τελευταίο διάστημα.
Το Πλατυγιάλι είναι στις επισκέψεις που κάνει ο Πρωθυπουργός στο εξωτερικό και δεν εννοώ στις χώρες της Ευρώπης, είναι μέσα στον φάκελο του, μέσα σ’ αυτά που ο Πρωθυπουργός κουβεντιάζει.
Έχουμε στην χώρα μας σήμερα μια βαθύτατη κρίση.
Είναι μια δομική κρίση του συστήματος.
Δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για το παθητικό όπως είναι η ανέχεια, η ανεργία, το ότι δανειζόμαστε με τόσα υψηλά επιτόκια, ότι έχουμε τόσο μεγάλο έλλειμμα, ότι έχουμε τόσο υψηλό δανεισμό.
Θα πρέπει να μιλήσουμε και για το ενεργητικό.
Θα πρέπει να μιλήσουμε για τα περιουσιακά στοιχεία αυτής της χώρας τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Πριν από λίγες μέρες είπα ότι το Πλατυγιάλι, οι εργοταξιακοί χώροι της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, τα αεροδρόμιά μας, τα ορυκτά μας, η γη μας και το περιβάλλον μας είναι αναξιοποίητοι πόροι.
Θα πρέπει να μιλήσουμε για το ενεργητικό αυτής της χώρας, για τις δυνατότητες που έχουμε να πάμε μπροστά, να αξιοποιήσουμε την περιουσία μας.
Το Πλατυγιάλι είναι μια τεράστια περιουσία, ένα επενδεδυμένο κεφάλαιο που μπορεί να γίνει πυλώνας ανάπτυξης και αισιοδοξίας για την κοινωνία μας και όχι μόνο για την περιοχή μας αλλά για ολόκληρη την χώρα, φτάνει να υπάρξουν πρωτοβουλίες τέτοιες.
Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτό το επενδεδυμένο κεφάλαιο, την τεράστια περιουσία που υπάρχει και παραμένει ανενεργή.
Έχουμε το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας, του Αράξου, του Αγρινίου, του Ακτίου. Αυτά τα αεροδρόμια προέρχονται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Χρειάζονται σήμερα 4 στρατιωτικά αεροδρόμια σε έναν άξονα 100 περίπου χιλιομέτρων;
Δεν χρειάζονται.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να αξιοποιηθούν αυτά τα αεροδρόμια για άλλους σκοπούς.
Για εμπορικούς σκοπούς, για κάργκο μεταφορές, κάποια να γίνουν και πρότυπα για πτήσεις με τσάρτερ κ.λπ.
Έχω μιλήσει στο παρελθόν ότι το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Αγρινίου μαζί με το λιμάνι στο Πλατυγιάλι μπορούν να κάνουν την Αιτωλοακαρνανία ένα κέντρο διεθνών συνδυασμών μεταφορών που το ‘χουμε ανάγκη γιατί πουθενά αλλού δεν υπάρχει από όσο γνωρίζω εγώ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή τόσο κοντά σε ένα τέτοιο λιμάνι μεγάλων δυνατοτήτων ένα μεγάλο αεροδρόμιο που να μπορεί να το υποστηρίξει.
Αντί λοιπόν να κουβεντιάζουμε γι’ αυτά, κουβεντιάζουμε για άλλα πράγματα.
Να δούμε στον τόπο μας και το ενεργητικό.
Όταν κάνουμε τον ισολογισμό να μην βλέπουμε μόνο το παθητικό.
Είναι μια ιστορική, μια πολύ μεγάλη ανακοίνωση, μια μεγάλη μέρα για την Αιτωλοακαρνανία, αλλά και για το μέλλον των επενδύσεων και την ανάπτυξη στην χώρα.
