Αιώνια Μνήμη
Στην αιώνια πόλη των Αγγέλων απλώθηκε σιωπή και θλίψη.Η αιφνίδια άφιξη τόσων νέων πάγωσε ακόμα κι αυτούς!
Η θέρμη του θυμού και της οργής δεν άφησε το δάκρυ να κυλίσει.
Ο πόνος έγινε κόμπος,θηλειά κι έπνιξε τα αισθήματα.
Μονάχα τα μάτια μας μετέτρεπαν τη φρίκη σε δέος!
Ανατριχιαστικό σούρσιμο,δαιμονισμένος θόρυβος.
Να 'ταν από τα φτυάρια που 'διναν προσωρινό τέλος στην τραγωδία ή από την πάλη των ψυχών με τα χώματα;
Και ποιων ψυχών;
Των γονιών που 'θελαν να μπουν ή των παιδιών που πάσχιζαν να βγουν;
Συνάντηση στο κενό,αόρατος εναγκαλισμός,Αιώνια Μνήμη!
Δ.Τ. 13/4/2003
www.zeidoron.blogspot.com
