«Θα καταθέσω την αγωνιστική μου…εε την κομματική μου ταυτότητα» μου είπε σήμερα παλιός μου φίλος και συμμαθητής, που διορίστηκε πριν χρόνια στο δημόσιο.
Ήθελε να πει «κομματική» μπερδεύτηκε και είπε «αγωνιστική ταυτότητα», κατάλαβε το ατόπημά του και το διόρθωσε αμέσως.
Γλώττα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει!
«Ε όχι να μας λένε και κοπρίτες, μέχρι δω φτάνει, δεν πάει άλλο» συμπλήρωσε.
Άσε Κώστα, «την αγωνιστική σου ταυτότητα» την παρέδωσες παλιότερα τότε που έκανες τις επιλογές σου. Όσο για την κομματική σου, θα την παραδώσεις όπως την παρέδωσες και στις πρόσφατες εκλογές!
Σιγά την ευθιξία σου, τώρα θίχτηκε ο εγωισμός σου, η αξιοπρέπειά σου, που σε αποκάλεσαν κοπρίτη! Γιατί έρχεσαι τώρα και μου το λες; Ν’ απαλλαγείς απ’ τις τύψεις σου; Να μου δείξεις τι;
Εσύ δεν είσαι, που καυχιόσουν για την «εξασφαλισμένη σου ζωή», για τις ανέσεις σου;
Αν δε θυμάσαι εσύ, θυμάμαι εγώ! Που παλιότερα, όταν ήρθε η κουβέντα στα επαναστατικά νεανικά μας χρόνια, μου είπες: «Ωχ άστα αυτά τώρα, πάνε πέρασαν»!
Εσύ δεν είσαι, που «έδινες κι έπαιρνες» τότε με το χρηματιστήριο, με τις οικονομικές εφημερίδες παραμάσχαλα; Για να μας «φανείς» ξύπνιος, προχωρημένος, δήθεν, νεόπλουτος.
Εσύ δεν είσαι, που κόμπαζες για το καινούργιο σου διαμέρισμα, στα βόρια προάστια της Αττικής;
Εσύ δεν είσαι, που όταν κατέβαινες απ’ την πρωτεύουσα, ήθελες να δείχνεις κάποιος και μας μίλαγες για την νυχτερινή ζωή της Αθήνας… για τις γνωριμίες σου;
Εσύ δεν είσαι, που τα καλοκαίρια κότσαρες πίσω στο γιώτα χι σου και το σκάφος σου, με το γυναικείο υποκοριστικό όνομα στην πλώρη, για «να πουλήσεις μούρη»; Αν και στην τελική δεν ξέρεις… ούτε μπάνιο!
Εσύ δεν είσαι, που μέχρι πρόσφατα, προπαγάνδιζες παντού και πάντα, για τον «βουλευτή σου»; Δε «σήκωνες» κι αντίλογο ρε αδερφέ…έλεγες, έλεγες και δεν άκουγες!
Εμείς δε θα πέσουμε στην παγίδα ν’ αλληλοσπαραχθούμε, είσαι αυτός που είσαι, είμαστε αυτoί που είμαστε! Ο καθένας κρίνεται απ’ τη στάση ζωής του, απ’ τις επιλογές του!!
Δε θα καταφέρουν όσο κι αν πασχίσουν, να σπάσουν την κοινωνική, τη λαϊκή συνοχή της πλειονότητας του Ελληνικού λαού, μ’ όποιες εμπρηστικές δηλώσεις και χαρακτηρισμούς. Μ’ όποια ανήθικα πολιτικά τερτίπια και απάνθρωπες μεθοδεύσεις, άλλο πια.
Τώρα στα δύσκολα, οι απλοί και αδικημένοι οι εγκλωβισμένοι και έστω παραπλανημένοι άνθρωποι του λαού μονιάζουμε.
Σε θεωρούμε έναν από μας, έστω και με τις όποιες σου παρεκτροπές, απλά έναν εργαζόμενο... που δεν έγινες «νεοκαπιταλιστής» και ούτε θα γίνεις!
Η μήπως δεν είσαι;
Δημήτρης Ντόκας
Ήθελε να πει «κομματική» μπερδεύτηκε και είπε «αγωνιστική ταυτότητα», κατάλαβε το ατόπημά του και το διόρθωσε αμέσως.
Γλώττα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει!
«Ε όχι να μας λένε και κοπρίτες, μέχρι δω φτάνει, δεν πάει άλλο» συμπλήρωσε.
Άσε Κώστα, «την αγωνιστική σου ταυτότητα» την παρέδωσες παλιότερα τότε που έκανες τις επιλογές σου. Όσο για την κομματική σου, θα την παραδώσεις όπως την παρέδωσες και στις πρόσφατες εκλογές!
Σιγά την ευθιξία σου, τώρα θίχτηκε ο εγωισμός σου, η αξιοπρέπειά σου, που σε αποκάλεσαν κοπρίτη! Γιατί έρχεσαι τώρα και μου το λες; Ν’ απαλλαγείς απ’ τις τύψεις σου; Να μου δείξεις τι;
Εσύ δεν είσαι, που καυχιόσουν για την «εξασφαλισμένη σου ζωή», για τις ανέσεις σου;
Αν δε θυμάσαι εσύ, θυμάμαι εγώ! Που παλιότερα, όταν ήρθε η κουβέντα στα επαναστατικά νεανικά μας χρόνια, μου είπες: «Ωχ άστα αυτά τώρα, πάνε πέρασαν»!
Εσύ δεν είσαι, που «έδινες κι έπαιρνες» τότε με το χρηματιστήριο, με τις οικονομικές εφημερίδες παραμάσχαλα; Για να μας «φανείς» ξύπνιος, προχωρημένος, δήθεν, νεόπλουτος.
Εσύ δεν είσαι, που κόμπαζες για το καινούργιο σου διαμέρισμα, στα βόρια προάστια της Αττικής;
Εσύ δεν είσαι, που όταν κατέβαινες απ’ την πρωτεύουσα, ήθελες να δείχνεις κάποιος και μας μίλαγες για την νυχτερινή ζωή της Αθήνας… για τις γνωριμίες σου;
Εσύ δεν είσαι, που τα καλοκαίρια κότσαρες πίσω στο γιώτα χι σου και το σκάφος σου, με το γυναικείο υποκοριστικό όνομα στην πλώρη, για «να πουλήσεις μούρη»; Αν και στην τελική δεν ξέρεις… ούτε μπάνιο!
Εσύ δεν είσαι, που μέχρι πρόσφατα, προπαγάνδιζες παντού και πάντα, για τον «βουλευτή σου»; Δε «σήκωνες» κι αντίλογο ρε αδερφέ…έλεγες, έλεγες και δεν άκουγες!
Εμείς δε θα πέσουμε στην παγίδα ν’ αλληλοσπαραχθούμε, είσαι αυτός που είσαι, είμαστε αυτoί που είμαστε! Ο καθένας κρίνεται απ’ τη στάση ζωής του, απ’ τις επιλογές του!!
Δε θα καταφέρουν όσο κι αν πασχίσουν, να σπάσουν την κοινωνική, τη λαϊκή συνοχή της πλειονότητας του Ελληνικού λαού, μ’ όποιες εμπρηστικές δηλώσεις και χαρακτηρισμούς. Μ’ όποια ανήθικα πολιτικά τερτίπια και απάνθρωπες μεθοδεύσεις, άλλο πια.
Τώρα στα δύσκολα, οι απλοί και αδικημένοι οι εγκλωβισμένοι και έστω παραπλανημένοι άνθρωποι του λαού μονιάζουμε.
Σε θεωρούμε έναν από μας, έστω και με τις όποιες σου παρεκτροπές, απλά έναν εργαζόμενο... που δεν έγινες «νεοκαπιταλιστής» και ούτε θα γίνεις!
Η μήπως δεν είσαι;
Δημήτρης Ντόκας
