«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Το δαρμένο σκυλί

Το δαρμένο σκυλί και τ’ αποδιωγμένο, πάνω στο αλαφιασμένο φευγιό του, πισωκοιτώντας, αφήνει ένα μακρόσυρτο, στερνό… τρομαγμένο αλύχτισμα!
Τούτο το ψευτοκαπιταλιστικό σύστημα, το δαρμένο σκυλί, τ’ αποδιωγμένο απ’ την λαϊκή κατακραυγή …άρχισε το ουρλιαχτό του!
Ο λαός μας, αυτή τη στιγμή, κρατά το φραγγέλιο, η έστω τη βίτσα της τιμωρίας στο χέρι του. Η απόσταση, απ’ τις ανάλγητες εξουσίες με την αντιλαϊκή στάση, όλο και μεγαλώνει…
Καιρός πλέον, τούτος ο βασανισμένος και χιλιοπροδομένος λαός, να βρει με σύνεση, ψυχραιμία και ορθές θέσεις και στάσεις, το δρόμο του.
Οι ατομικές μας αποφάσεις τόσο, όσο και οι γενικότερες συλλογικές, σηματοδοτούν μια νέα πορεία. Ας σκεφτεί πια νηφάλια και λογικά ο καθένας μας «με ποιόν θα πάει και ποιόν θ’ αφήσει». Τα ψευτοδιλήμματα, εκείνα «τα χρυσωμένα χάπια», αποδείχτηκε περίτρανα πως δε φέρνουν «γιατρειά». Οι μπασταρδεμένοι, καμουφλαρισμένοι και αφερέγγυοι πολιτικοί σχηματισμοί, μας οδήγησαν και μας έμπασαν στην αρχή αυτού του σκοτεινού και επικίνδυνου τούνελ. Ναι είμαστε μόνο στην αρχή... «δεν είδαμε τίποτα ακόμα».
Οι καιροί του στρουθοκαμηλισμού παρήλθαν.
Η επιλέγεις το κομουνιστικό σύστημα, η το καπιταλιστικό! Υποστηρίζοντας τα κόμματα, τους γνήσιους εκφραστές που τα υπηρετούν, διάλεξε και πάρε:
Η είσαι με το Νέο ΕΑΜ, η με το 4ο Ράιχ!
Η ουσία είναι μία και ξεκάθαρη: «Ποιος και τι είσαι και που αρμόζει να ενταχτείς». Η εντάσσεσαι στο Λαϊκό Κίνημα, η αφήνεσαι να σε παρασύρει  το θολό ποτάμι του ψευτοκαπιταλισμού στην άβυσσο.
Ο πρώτος δρόμος είναι της κοινωνικής οργάνωσης, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, της Αντίστασης…της Λαϊκής Εξουσίας και ο δεύτερος της υποστήριξης αυτών των πολιτικών πρακτικών που μας έφεραν μέχρι εδώ.
Η αντίληψη πως «η πολιτική μου στάση αφορά μόνο εμένα» είναι λανθασμένη. Δεν έχεις δικαίωμα Συνέλληνα να καις τα δικά σου όνειρα μαζί με τα δικά μου, το μέλλον το δικό σου μαζί με αυτό του παιδιού σου! Ν’ αντιστρατεύεσαι και ν’ αντιπαλεύεις την προϋπόθεση μίας «Πραγματικής Λαϊκής Δημοκρατίας», την αναπτυξιακή προοπτική ενός αδικημένου λαού, του λαού μας. Η ψήφος σου είναι προσωπική υπόθεση. Η ψήφος σου όμως αυτή που είναι συνειδητή. Όσο ενημερωμένος, κατασταλαγμένος, υπεύθυνος και   συνειδητοποιημένος πρέπει να είσαι κι εσύ.
«Ψήφισε…αποφάνθηκε ο λαός»! μας διατυμπανίζουν δεκάδες χρόνια οι περισσότεροι «αιρετοί φωστήρες μας»! Ποιος λαός αποφαίνεται;  Ο τριπλοδεσμευμένος, ο παραπληροφορημένος, ο εκβιασμένος, ο φοβισμένος…ο προδομένος;
Δεν ελπίζω σε τίποτε άλλο, παρά σε έναν απελεύθερο, σ’ έναν… συνειδητοποιημένο λαό!!!

ΥΓ: Η φραξιονίστικη εφεδρεία του συστήματος είναι σχεδόν έτοιμη…
Διαισθάνομαι όμως ότι: Σύντομα θ’ αναστηθεί η ελπίδα του λαού!
Συλλογίσου κι αποφάσισε Συνέλληνα… με ποιον θα συμπαραταχτείς!!
Ήρθε η ώρα, πρόσεξε…
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΗΛΟΣΠΑΡΑΓΜΟ!!!

Δημήτρης Ντόκας