Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τα σχολεία

ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ν. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

 Τι δεν ακούστηκε και γράφτηκε για την απεργία των εργαζομένων στο δημόσιο στις 5 Οκτώβρη. Ότι η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ στις πύλες των σχολείων και η αλληλεγγύη άλλων κλάδων είναι «τραμπουκισμός», «φασισμός». Ότι οι εργαζόμενοι δεν απεργούν, αλλά υποχρεώνονται από το ΠΑΜΕ να μένουν έξω από τις πύλες και άλλα παρόμοια. Το μίσος και η λύσσα τους δεν είναι τυχαία. Επιτίθενται στην απεργία επειδή απεργία σημαίνει σύγκρουση  εκεί που τους πονάει , στον τόπο της δουλειάς. Βέβαια ορισμένοι κονδυλοφόροι έχουν προϋπηρεσία σε τέτοιες βρώμικες επιθέσεις απέναντι στους αγώνες και τους αγωνιστές, γυαλίζει το μάτι τους όταν μιλούν για το ΠΑΜΕ.

Από τη μια : Ορισμένοι διευθυντές σχολείων, δήθεν «αγανακτισμένοι γονείς», στελέχη κατά κύριο λόγο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ που βρέθηκαν έξω από τα σχολεία την ημέρα της απεργίας,  χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τη μόρφωση «των παιδιών τους» συκοφαντούσαν το ΠΑΜΕ, κατηγορώντας το για υποκινητή, ότι κλείνει τα σχολεία και δε δίστασαν να καταφύγουν  στη χρήση βίας ακόμη και την επιστράτευση της κρατικής δικαιοσύνης.

Από την άλλη: Η κυβέρνηση μιλάει για οργανωμένες μειοψηφίες, για υποκινητές, για «συγκεκριμένες κινήσεις και συγκεκριμένα σχολεία που κάνουν καταλήψεις».

Ποιος όμως στ’ αλήθεια κλείνει τα σχολεία;

Οι μαθητές, Το Π.Α.ΜΕ.;     Ή        Η βάρβαρη πολιτική τους, που στερεί ακόμα και τα βιβλία;

                                                                          Που αδειάζει τα σχολεία από εκπαιδευτικούς;

                                                                          Που αφήνει τα σχολεία χωρίς χρήματα, χωρίς πετρέλαιο;

Το ΠΑΜΕ στηρίζει όλες τις μορφές αγώνων των μαθητών που γίνονται με διαδικασίες μαζικές, τα αιτήματά τους και θα συμβάλουμε  να δυναμώσει η αγωνιστική στάση ζωής.

Η κυβέρνηση και όσοι την στηρίζουν θέλουν δειλούς,  άβουλους και υποταγμένους τους νέους στην πολιτική της, εύκολα θύματα στο σύστημα χωρίς να διεκδικούν. Εμείς τους νέους τους θέλουμε αγωνιστές.  Τους θέλουμε με το κεφάλι ψηλά να διεκδικούν τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά τους. Οπωσδήποτε πρέπει και οι μαθητές να περιφρουρήσουν τους αγώνες τους από εκφυλιστικά φαινόμενα και να δώσουν σε αυτούς κοινωνική διάσταση.

Όσο και να θέλουν κάποιοι με τις επιστολές τους και τα σχόλια τους σε τοπικές εφημερίδες να βαφτίσουν το κρέας ψάρι δεν μπορούν. Οι επιδιώξεις τους να αμαυρώσουν την απεργία η οποία είναι ένα μέσο πάλης των εργαζομένων θα πέσουν στο κενό...

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης και των κατασταλτικών της μηχανισμών κρατικών και μη να τρομοκρατήσουν, να φιμώσουν, να υποτάξουν τη νέα γενιά δεν γίνονται για το καλό των παιδιών και τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, γίνονται για να συμμορφωθούν κυριολεκτικά οι νέες συνειδήσεις "προς τας υποδείξεις" που θέλουν το σχολείο και τη μόρφωση κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των πολυεθνικών και του κεφαλαίου που εκπροσωπεί η κυβέρνηση. Για την υλοποίηση των στόχων τους ζητούν από τους διευθυντές των σχολείων να γίνουν καταδότες των αγωνιστών μαθητών τους.

Υποκριτική είναι η προπαγάνδα αυτών που βρέθηκαν αυτές τις μέρες στα σχολεία και  που δήθεν «χτυπώντας τους μαθητές φιλικά στην πλάτη» τους έλεγαν ότι είναι δίκαια τα αιτήματά τους, αλλά ότι είναι λάθος να τα διεκδικούν με την κατάληψη, με τις πορείες.

Δηλαδή, τους λένε: Έχετε δίκιο, αλλά μην το διεκδικείτε! Υποταχτείτε και παραιτηθείτε απ' το δίκιο σας! Αυτό τους λένε. Δεν είναι το πρόβλημά τους η κατάληψη, αλλά ο αγώνας. Ο κάθε αγώνας. Το ίδιο λέει και το υπουργείο Παιδείας με την εγκύκλιο προληπτικής αντιμετώπισης των καταλήψεων που έστειλε στα σχολεία. Μην κλείνετε τα σχολεία, αλλά αφήστε ανοιχτά, να υπολειτουργούν, αλλά να μη φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι έτσι κι αλλιώς κλειστά θα ήταν..

             Το δικαίωμα των παιδιών στη σύγχρονη, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία και στη ζωή με σύγχρονα δικαιώματα δεν είναι υπόθεση μόνο των μαθητών και όσων έχουν σχέση με τη σχολική κοινότητα, όπως κάποιοι σκόπιμα επιμένουν να λένε,  αλλά πρώτα απ' όλα του λαού, του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Οι μαθητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να απορρίψουν αυτούς που τους κλείνουν ερμητικά την πόρτα της μόρφωσης και τους καταδικάζουν μαζί με τις οικογένειές τους στη φτώχεια και την ανασφάλεια.

                                    Ο αυταρχισμός και η καταστολή θα πέσουν στο κενό!