Μπρος θαλασσομάχοι εμείς της λευτεριάς!!!

Β. Παπακωνσταντίνου - Δ. Ντόκας
Κι εμένα… μ’ έκαψε του καλοκαιριού ο ήλιος

Και του Βασίλη τα μαλλιά… τα πήρε ο αγέρας!

Απ’ τα Αντίκυρα προβάλει ο Ζαχαριάς!!  

Όταν θα νιώσεις το μεγαλείο της ανυποταγής!

Το αδούλωτο πνεύμα, των λαϊκών ανθρώπων, της αιώνιας προσφοράς!!

Των ανώνυμων ικετών, μπροστά στο βωμό του ουμανισμού.-

Την υπέρτατη θυσία, για «τον υπέρ πάντων αγώνα»…

Τότε θα υποκλιθείς, συντετριμμένος, μπροστά στο μνημείο των λαϊκών ηρώων!!!

Είναι νόμος …

Η με το λαό θα είσαι…

Η με τους δυνάστες του!!!

Η παπάς – παπάς, η ζευγάς –ζευγάς που έλεγε και ο παλιός πάνσοφος λαός μας.

Η  υποτακτικό τσιράκι του καπιταλισμού θα είσαι…

Η περήφανο αετόπουλο της λευτεριάς!!!

Διάλεξε και πάρε…

 Οι στίχοι από το τραγούδι του ΕΛΑΝ δημιουργήθηκαν τον Μάη του 1944 σε μια εφεδροελασίτικη μονάδα της Καλλιθέας από δύο Επονίτες που ενθουσιάστηκαν από τα κατορθώματα των Ελανιτών στον Κόλπο της Αντίκυρας. Στιχουργός είναι ο Φώτης Λαμψίδης (Φωτεινός) και συνθέτης ο Μίκης Θεοδωράκης. Το τραγούδι αποδόθηκε από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και κυκλοφόρησε σε βινύλιο το 1976 με γενικό τίτλο «...της εξορίας».

Ο 'Υμνος του ΕΛΑΝ
Στίχοι: Πάνος Λαμψίδης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Απ' την Αντίκερα προβάλλει ο Ζαχαριάς
και ξεμακραίνει το ελανίτικο καράβι
θαλασσομάχοι εμείς της λευτεριάς
απ' την Αντίκερα προβάλλει ο Ζαχαριάς.

Έγια μόλα έγια λέσα
μπρος θαλασσομάχοι εμείς της λευτεριάς.

Μεσοπελάγου αρμενίζουμε μεμιάς
όμοια μπουρλότο η ψυχή φωτάκι ανάβει
καθώς προβάλει το λιμάνι της Ιτιάς
μεσοπελάγου αρμενίζουμε μεμιάς.

Στο Γαλαξίδι οι ελανίτες μέσα
κι η καμπάνα γλυκόηχα να χτυπάει
έγια μόλα παιδιά, έγια λέσα
στο Γαλαξίδι οι ελανίτες μέσα.

Πάντως οι ζωντανοί και οι νεκροί καθοδηγητές μας, οι μπροστάρηδες στα ρουμάνια της Ηρωικής Εθνικής Αντίστασης και σε  θαλασσινές ρότες,  οι πρωτοπόροι στις πορείες λαϊκής απαίτησης και διεκδίκησης, σ’ όλα τα μετερίζια του ξάστερου και ολοφώτεινου αγώνα μας δε λάθεψαν ποτέ….

Φάροι άσβηστοι, με αποφασισμένους άγρυπνους φαροφύλακες, μας καθοδηγούν στην ολοφώτεινη ρότα, μας κατευθύνουν, μας δείχνουν του ήλιου του βιγλάτορα την κατεύθυνση!

Πάμε παιδιά... κατά κει που τράβαγε το ΕΛΑΝίτικο καράβι…του καπετάν- Ζαχαριά!!!

Δημήτρης Ντόκας