«Δεν έχω λόγο είμαι…άτιμος»!
Άμα έχεις λόγο τον κρατάς!!!
Τι θυμήθηκα τώρα ...
Μαθητές κι εμείς κάποτε…Τετραήμερη εκδρομή Θεσσαλία- Μακεδονία.
Φτάσαμε στη Βέροια…Θυμάμαι ήταν σ’ ένα δενδρόφυτο όμορφο τοπίο της πόλης. Κάναμε
τις πλάκες μας μεταξύ μας …Μας συνόδευε μαζί με τους άλλους δύο καθηγητές μας κι
ένας μαθηματικός, που του άρεσε να φιλοσοφεί… Τρέχω τον πιάνω απ’ το χέρι και
τραβώντας τον προσπαθώ και με την «χαβαλετζίδικη αρωγή» κάποιων συμμαθητών μου να
τον ανεβάσουμε σ’ ένα κοντινό βραχάκι και του φωνάζω… «Θέλουμε λόγο»!!!
Εν χορώ φωνάζαμε όλοι
«Θέλουμε λόγο»! «Θέλουμε λόγο»!!!
Ανέβηκε στο βραχάκι… με την χαρακτηριστική κίνηση των χεριών
του, μας καθησύχασε…σιωπήσαμε ! Μας είπε… με σοβαροφανές ύφος, μια μόνο φράση
και γελώντας απομακρύνθηκε τρέχοντας… το αμίμητο:
«Δεν έχω λόγο είμαι…άτιμος»!
Αυτή η φράση με προβλημάτισε έκτοτε πάμπολλες φορές!
Αλήθεια και στη σημερινή εποχή…με «τ’ άλλα ήθη»!!
Όποιος στην πολιτική «δεν έχει λόγο»…είναι άτιμος;
Γειά σου κυρ- Φώτη "Σύντροφε"!!!
Δημήτρης Ντόκας
