«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Βαριά θέματα!!!

  «Γράψτα… ρε»!!!

Δεν περίμενα ποτέ ρε κουφάλες…έτσι εκφράζομαι εγώ όταν προκαλούμαι!

Γιατί είμαι και του σαλονιού και του λιμανιού!!
Επειδή όμως ποτέ μου δεν έκατσα στου σπιτιού μου το σαλόνι, γιατί απλά, πολύ απλά, ποτέ δεν είχα και δεν έχω και δεν γουστάρω να ’χω …. σαλόνι, είμαι μόνο εκφραστής αδιάσειστων απλών, ταπεινών και αυθεντικών της ψυχής,  φρονώ Λαϊκών Αξιών, με τα ντόμπρα μου και σταράτα λόγια του πεζοδρόμιου!

Κι όταν διαπιστώνω πώς μου βάζετε φράχτες έκφρασης …μια ζωή!
«Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια»!!
Τόσο αγριεύω πιότερο...κι ακόμα πιο γνήσια Ριζοσπαστικά και Λαϊκά εκφράζομαι!!!
Εσείς οι σαλονάτοι…ξέρω εγώ… κι εσείς, μου κάνετε ευθεία άγαρμπη και προκλητική επίθεση!!!
Η φωνή μου σας ενόχλησε, όταν μάθατε πως ξαναβγήκα στο μεϊντάνι και κάτι…διερευνώ!
Ε! ναι ρε ξεφτίλες! Εγώ ποτέ δεν μπήκα στη στρούγκα και κανείς ποτέ δεν κατάφερε να μου επιβάλει τη …μούγκα!!!

Μπορείτε; ρε πουτάνες που γαμιέστε σε κόκκινα σεντόνια και σε μαύρα μαξιλάρια να μου κλείσετε το στόμα …σας ρωτώ μπορείτε;

Μου κλέψατε τον τίτλο της «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ»! Ναι το prototypia .gr
Η prototypia.gr δεν υπάρχει πια…
Θα με ξαναβρείτε ΕΔΩ:: http://www.prototypia.blogspot.gr/
Ξέρω από ανταρτοπόλεμο…
Μου μπλοκάρατε ακόμα και τα  e-mail μου…
Έχω δυο-τρεις  μέρες να πάρω μήνυμα…
Θα με ξαναβρείτε ΕΔΩ: e-mail: ntokas7@otenet.gr  για να μου στέλνετε ότι σας απασχολεί…
Ευχαριστώ τους τεχνικούς συνεργάτες μου, που θυσίασαν τόσες ώρες απ' τη ζωή τους η  www.prototypia.blogspot.gr ..να συνεχίσει να έχει Φωνή!!!
Να ξέρετε όμως ένα και μόνο, η δική μας η ψυχή πέρασε απ’ την Νιάλα και δεν σίγασε, πέρασε απ’ τα εκτελεστικά αποσπάσματα των καταχτητών στην Αγία Τριάδα του Αγρινίου, απ’ την Καισαριανή, απ’ την Κοκκινιά  και δεν κιότεψε!!!
Επιβιώσαμε με κορφές από φτέρες και …χελώνες και δεν δυσανασχετήσαμε!!!
Πέρασε προηγούμενα απ’ την ηρωική ΕΘΝΙΚΗ ΕΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ…που έγραψε ιστορία!
Εμείς  γράψαμε και ματαγράφουμε και σήμερα την ιστορία, με το αίμα της καρδιάς μας!!
Όχι μόνο για μας…. αλλά και για το μέλλον της επόμενης Γενιάς!
Σας ευχαριστώ που κι απόψε μου δώσατε κουράγιο….
Σας ευχαριστώ όλους εσάς, που κάθε βράδυ, με βουρκωμένα  μάτια μου κραυγάζετε…. «Γράψτα… ρε»!!!
Δε θ’ αναφερθώ στην επόμενη λέξη γιατί θα σκεφτείτε πως ευλογώ τα γένια μου….
Γιατί εγώ…. ρε εξωνημένα όντα, δεν παλεύω για τον δικό μου φυσικό κλήρο, που έχω η δεν έχω, αλλά …για του παιδιού σου τα όνειρα!!!

Δημήτρης Ντόκας