«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Η είσαι με την «άσπρη κιμωλία»…η με τον «βρεγμένο, βαρύ σπόγγο» και με τον «μαυροπίνακα»!!!

Εγώ μιλώ με το τραγούδι… και δακρύζω!
«Απεφάνθη… ο Ελληνικός Λαός»!!!
Τετριμμένη φράση που κατάντησε… γραφική ρήση!
Ποιος λαός;
Αυτός που στην πλειονότητα του δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη βλέννα… απ’ τη χτένα;
Για να μη χρησιμοποιήσω πιο «χυδαίες λέξεις» με καταλήξεις …ούτσα-ούρτσα!
Αν και δεν έχω ιδιαίτερους ενδοιασμούς, γιατί οι λέξεις δεν είναι χυδαίες, κάποιοι άνθρωποι είναι χυδαίοι, απάνθρωποι κι αδίσταχτοι και ενίοτε …ηλίθιοι!
Α!!! και «επί τη ευκαιρία».
Αν σοκαρίστηκες από κάποια προηγούμενα δημοσιεύματά μου, που χρησιμοποίησα «χυδαίες λέξεις», όπως μου είπες…να μην με ξαναδιαβάσεις!
Από παιδί ότι ένιωθα το εξωτερίκευα «πάση θυσία» κυριολεκτώντας, με «όποιο κόστος»…έπεφτα μέσα η έξω, δεν έχει σημασία.
Ένα μόνο πάντα πρόσεχα κι υπολόγιζα, πέρα απ’ την «υποκριτική σεμνοτυφία»…που μ’ εξαγρίωνε, αλήθειες μ’ όποιο κόστος να πρεσβεύω!
Πάμε στο «δια ταύτα»:
Όταν κάποιος πάει να βγάλει μια άδεια κυνηγού, περνά από εξετάσεις, υποτίθεται πως ρωτιέται, αν γνωρίζει τα επιτρεπόμενα προς θήρευση… θηράματα και ποια είναι αυτά!
Δεν μπορεί να μην είναι ικανός να ξεχωρίζει τη φαλαρίδα …απ’ τον κύκνο, την πέρδικα απ’ τον κότσυφα!
Αν είναι ανίκανος, ο υποψήφιος κυνηγός… ούτε τοπική, ούτε περιφερειακή, ούτε γενική άδεια θήρευσης ποτέ θ’ αποχτήσει!
Πρέπει να τα γνωρίζει, για να πάρει άδεια και καλώς ακολουθείται η συγκεκριμένη διαδικασία!!
Άντε και την απόχτησε, το πολύ-πολύ… άσχημο κι αυτό, αν είναι ανίκανος κυνηγός,  να σκοτώσει κάποιο σπάνιο πουλί!
Εγώ είμαι μι' αυτό το κομμάτι του λαού που 'ναι στους «τροχούς»... και μια ζωή μέσα στους «δρόμους» και στις «νύχτες»!!!
Αν κάποιος  πάει για να πάρει άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, περνά από τη βάσανο της δοκιμασίας να γνωρίζει το σήματα και γενικά τους όρους του κώδικα οδικής κυκλοφορίας! 
Δεν μπορεί να μην γνωρίζει πως δεν περνάει ποτέ με κόκκινο, δεν μπορεί να μη ξέρει πως η διπλή γραμμή είναι…. Τοίχος και να πάρει δίπλωμα οδήγησης!!
Άντε και την απόχτησε, το πολύ-πολύ… άσχημο κι αυτό, αν είναι ανίκανος οδηγός, να προκαλέσει τροχαίο ατύχημα, να σκοτώσει…έναν άνθρωπο…αδιανόητο για μένα, ούτε να το σκέπτομαι δε θέλω…κι όμως συμβαίνει!!  
Όταν πάει όμως ο καθ’ ένας μας ν’ αποκτήσει το δικαίωμα…ψήφου και δεν υπάρχει «δοκιμασία  ικανότητας ψηφοφόρου», που με την ενέργειά του αποφασίζει κρίνει και καθορίζει τη ζωή του, τη ζωή σου και τη ζωή μου, είναι αδιανόητο και πέρα απ’ τη σφαίρα της λογικής μου φαινόμενο, που δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο κι απαρατήρητο!
Ρώτησα κάποια στιγμή, στα παραλειπόμενα μιας πολιτικής συζήτησης ,κάποιους… «ικανούς ψηφοφόρους»!
Πόσους βουλευτές εκλέγουμε στο Ελληνικό κοινοβούλιο;
Πόσους μου απάντησε ο συνομιλητής μου… 400; 500;
Ξαναρώτησα κάποιον άλλον…
Καλά ο ξυλουργός κόβει…κολλάει  και δουλεύει ξύλα.
Ο σιδεράς κόβει…κολλάει  και δουλεύει σίδερα.
Ο Έλληνας βουλευτής τι δουλειά κάνει;
Αν απάντησε σε σένα… απάντησε και σε μένα!!!
Κι αυτός ο ψηφοφόρος ψηφίζει! ναι ψηφίζει, επηρεασμένος ανεπηρέαστος, παραπλανημένος, κατευθυνόμενος, τρομοκρατημένος, εξαρτημένος, εξαναγκασμένος, εκβιασμένος, εξαργυρωμένος… ναι ψηφίζει, τα δικά του  θέλω μαζί με τα δικά μου κατακρημνίζει!!
Δεν σκοτώνει άμοιρα πουλιά, ούτε κάποιους στο δρόμο άδικα οδηγούς!
Δολοφονεί «εκών άκων»  έναν ολόκληρο λαό, ξεκληρίζει γενιές και γενιές ασυναίσθητα!!
Αυτός πριν να προσφύγω εγώ στην κάλπη, που η ανάγκη της βιοπάλης μου και της προσωπικής μου επιλογής η συνήθεια, με κάνει να βιώνω τη νύχτα και να ξυπνώ αργά…. με σβήνει με τη ψήφο του! Α! και δεν είναι ένας, είναι πολλοί οι «σπογγοκρατούντες» στον πίνακα των εκλογικών αποτελεσμάτων!!!
  Μια ζωή δεν άντεχα, δεν άντεξα και δεν θ’ αντέξω, τον «βρεγμένο βαρύ σπόγγο», που σβήνει της «άσπρης λατρεμένης μου κιμωλίας» τις αλήθειες, στον …μαυροπίνακα της ζωής.
Η είσαι με την «άσπρη κιμωλία»…η με τον «βρεγμένο, βαρύ σπόγγο» και με τον «μαυροπίνακα»!!!

Δημήτρης Ντόκας