Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή!

 Έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει!!!

Αδιανόητη σύμπτωση!

Σήμερα το μεσημέρι ανταμώνω με τον σύντροφο τον Μήτσο, οδηγούσα στην αρχή της Παπαστράτου, στην κεντρική πλατεία στο Αγρίνιο, σταματώ στη διάβαση να περάσουν οι πεζοί. Έρχεται και σταματά δίπλα μου με το μηχανάκι του κι εκεί που πήγα να τον χαιρετίσω μ’ ένα στίχο…με πρόκανε!

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε… Μου λέει σχεδόν τραγουδιστά!!

Μένει μετέωρος… Αδιανόητη σύμπτωση! ο ίδιος στίχος στα χείλη μου!!!

Ξαφνιασμένος του λέω…Ε! αυτά δεν γίνονται

Και μου απαντά φεύγοντας … «Έχουμε την ίδια ψυχή»!!

Αλύγιστη, Ατσάλινη ψυχή! Μητσάρα … Ατσάλινη Ψυχή!!!

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε.

Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος

Στίχοι/Ποίηση: Φώτης Αγγουλές.

Ερμηνεία: Θωμάς Μπακαλάκος και Γιώργος Υδραίος

Κι εφέτος η πρωτοχρονιά στη φυλακή με βρίσκει

κι άδειο κανίσκι ειν' η καρδιά και μαύροι γύρω μου ίσκιοι.

Κι έτσι καθώς σε σκέφτομαι χαρά που μού 'χεις λείψει

μου σιγοτραγουδά η βροχή του σύννεφου τη θλίψη.

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή

μητ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι

έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει.

Σου το Αφιερώνω Μητσάρα! Και μαζί με σένα… σ’ όλους όσους έχουν Ατσάλινη Ψυχή!!

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή!

Έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει!!!

Αλύγιστη, Ατσάλινη ψυχή! Μητσάρα … Ατσάλινη Ψυχή!!!

Δημήτρης Ντόκας